30/4/08

Μπλογκοπαίχνιδο 2


Έπειτα από πρόσκληση της Artanis , αποφάσισα κι εγώ να παίξω το επόμενο παιχνιδάκι. Καλλιο αργά παρά ποτέ! Νομίζω πως πρέπει να το έχει παιξει όλο το μπλογκοχωριό ,οπότε δεν ξέρω ποιον να καλέσω! Πάντως όσοι θέλετε , be my guests!

-Γιατί κλαις;
Δεν κλαίω!
-Γιατί δεν κλαις;
Γιατί έτσι έχω "εκπαιδευτεί" από μικρός! Όπως λένε κι οι Cure "Boys don't cry"...
-Πού είναι ο βάλτος;
Κάπου μακριά από 'δω!
-Ποιος και πού είναι ο δεσμοφύλακας;
Τον φυλάκισα! Ζήστε ελεύθερα!!!
- Πού συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο;
Στον εγκέφαλό μου.

- Περιφρονείς κάτι;
Όσους περιφρονούν και όσους δεν μπορούν να δείξουν καθόλου κατανόηση.
- Θα ερωτευόσουν για πάντα;
Μου το εύχομαι...
- Γιατί πουλιούνται τα «έργα τέχνης»;
Κάπως πρέπει να ζήσουν και οι καλλιτέχνες...
- Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά από την προηγούμενη ερώτηση;
Ας αφαιρεθούν...
-Do you remember revolution?
Ναι , ήταν το συγκρότημα του Prince!
- Θα ανέβαινες ένα βουνό αν το επέβαλε το ωροσκόπιό σου;
Oxι! "Παίρνω" τα βουνά μόνο όποτε θέλω.

-Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε απ' τον πάγο;
Μην ξύνεις πληγές! Δεν είχα ποτέ παππού...
- Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι;
Το μόνο που σκέφτομαι είναι ένα απέραντο λιβάδι με παπαρούνες λουσμένες στον ανοιξιάτικο ήλιο.
- Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, αν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε απ’ το νόμο;
Όχι , υπάρχουν και οι εσωτερικοί νόμοι.
- Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ’ την αρχή μέχρι το τέλος την οδό Αχαρνών, αν γνωρίζατε ότι ποτέ δεν πρόκειται να σας συλλάβουν;
Αν είχα ένα καλό κίνητρο , θα το έκανα!

-Θα σκότωνες τον Μπους αν σου χάριζαν δέκα λαχταριστά εκλέρ;
Δεν σκοτώνω!
-Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια αν έβλεπες μέσα τους τα αστέρια;
Αν είχαν αστέρια , όπωσδηποτε!
- Θα έπεφτες στο πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος;
Όχι! Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι ισχυρότατο. Θα προτιμούσα να πέσω στη θαλασσίτσα ή σε μια πισίνα για να μου φτιάξει η διάθεση και να σταματήσω να είμαι θλιμμένος!

22/4/08

Κατ' οίκον εργασίες


Κάθε φορά που τα σχολεία κλείνουν για τις διακοπές του Πάσχα αναρωτιέμαι αν πρέπει να δωσω εργασίες στους μαθητές μου ή όχι. Πάντα παίρνω την απόφαση να μη δώσω κάτι παραπάνω , αλλά να έχουν τα μαθήματα που θα είχαν εάν ακολουθούσε ένα κανονικό Σαββατοκύριακο.

Γενικά , η άποψη μου για τις κατ’ οίκον εργασίες είναι πως πρέπει να είναι λίγες , προσεκτικά επιλεγμένες , να έχουν προηγηθεί παρόμοιες στην τάξη , να μη βαθμολογούνται και να μπορούν οι περισσότεροι μαθητές να τις κάνουν μόνοι τους.

Οι λόγοι που επιλέγω να αναθέσω στους μαθητές μου κατ’ οίκον εργασίες (συνήθως φυλλάδια) είναι δύο: α) περαιτέρω εξάσκηση των μαθητών , γιατί ο σχολικός χρόνος δεν επαρκεί και β) να διαπιστώσω τι κατάλαβαν και τι όχι τα παιδιά ώστε αν χρειαστεί να το ξαναδιδάξω.

Βέβαια , το β επιτυγχάνεται μόνο αν οι μαθητές συμπληρώνουν οι ίδιοι τις ασκήσεις. Διαφορετικά , διαπιστώνω ποιες είναι οι ελλείψεις και οι αδυναμίες των γονέων…

Επίσης , θεωρώ σημαντικό να γίνεται διόρθωση κάποιων ασκήσεων μέσα στην τάξη , ώστε να έχουν τη δυνατότητα και οι πιο αδύναμοι μαθητές να συμπληρώσουν αυτές που τους δυσκόλεψαν και γενικά να ακούσω ποιες παρανοήσεις δημιουργήθηκαν.

«Και που θες να καταλήξεις ;» , ακούω να ρωτάνε κάποιοι…

Λοιπόν , θέλω να καταλήξω σε μια έρευνα που διάβασα πρόσφατα για τη χρησιμότητα των εργασιών στο σπίτι! Σύμφωνα μ’ αυτήν την έρευνα ,που διεξήχθη στις Η.Π.Α. από το Duke University της North Carolina, οι κατ’ οίκον εργασίες δε βοηθάνε τους μαθητές του Δημοτικού να βελτιώσουν τους βαθμούς τους.

Αντίθετα , στη Δευτεροβάθμια οι μαθητές βελτιώνονται όταν κάνουν τακτικά τις εργασίες τους. Η έρευνα έδειξε ότι η αποτελεσματικότητα των εργασιών εξαρτάται από το είδος τους κι από την ποσότητα.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτό γίνεται επειδή α)οι μαθητές του Δημοτικού κουράζονται πολύ γρήγορα β) δεν έχουν την ικανότητα να μελετήσουν αποτελεσματικά και γ) επειδή η προσοχή τους αποσπάται πολύ εύκολα.

Η πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Γονέων Εκπαιδευτικών τονίζει ότι τα παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι κουρασμένα οπότε δεν έχουν όρεξη να κάνουν κι άλλες εργασίες.

Βέβαια , υπάρχει και ο αντίλογος. Ένας διευθυντής Δημοτικού λέει ότι χωρίς τις εργασίες αυτές οι μαθητές δε θα αποκτούσαν εμπιστοσύνη στις ικανότητες τους.

Στην Αγγλία ,πάντως, η Ένωση Εκπαιδευτικών δήλωσε ότι οι κατ’ οίκον εργασίες πρέπει να «εξαφανιστούν» από το Δημοτικό γιατί προκαλούν άγχος στους μαθητές.

Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στην εφημερίδα Evening Standard , ενώ τις απόψεις του ΥΠΕΠΘ για το θέμα μπορείτε να τις βρείτε εδώ (θέμα 6ο).
Και λίγο χιούμορ για το θέμα από τη συνάδελφο apotinedra.


Τα συμπεράσματα δικά σας...

20/4/08

Επιβιώνοντας στο Μπαγκλαντές


Με αφορμή την προηγούμενη μου ανάρτηση , έψαξα να βρώ περισσότερες πληροφορίες για τα παιδιά που εγκαταλείπουν ή δεν ξεκινάνε ποτέ το σχολείο. Ψάχνοντας , λοιπόν, έπεσα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που μιλούσε για τα παιδιά του Μπαγκλαντές.

Το παρουσιάζω αμέσως:


Εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο εγκαταλείπουν το σχολείο για να στηρίξουν οικονομικά τις οικογένειες τους. Υπολογίζεται πως 218 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας 5-17 εργάζονται στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Μία απ’ αυτές τις χώρες είναι και το Μπαγκλαντές. Ο αριθμός των παιδιών που εργάζονται παράνομα σ΄αυτή τη χώρα της Ασίας ανέρχεται στα 5 εκατομμύρια! Παιδια ηλικίας 8 ετών και ανω εργάζονται σε εργοστάσια , επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή.

Ο Ujjal Muttin είναι ένα αγόρι 10 χρονών. Σταμάτησε το σχολείο κι άρχισε να δουλεύει σ’ ένα εργοστάσιο γυαλιού. Εργάζεται 16 ώρες την ημέρα , 6 μέρες την εβδομάδα. Για όλες αυτές τις ώρες κερδίζει λίγο παραπάνω από 1$ την ημέρα.
Η μητέρα του αναφέρει πως τον έστειλε στο εργοστάσιο γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή. Ο μισθός του άντρα της φτάνει μόνο για το ενοίκιο και το ρύζι. Αισθάνεται άσχημα που δεν μπορεί να τον στείλει σχολείο αλλά είναι θέμα επιβίωσης.

Ο Ujjal λέει ότι αισθάνεται χαρούμενος που βοηθάει την οικογένεια του αλλά του λείπει το σχολείο.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι στο Μπαγκλαντές οι γονείς πρέπει να πληρώνουν για την εκπαίδευση των αγοριών μετά την ηλικία των 10 ετών. Αντίθετα , η εκπαίδευση των κοριτσιών είναι δωρεάν για όλες τις ηλικίες.

Αυτό , όμως , δε φαίνεται να εμποδίζει τους γονείς να στείλουν τις κόρες τους στη δουλειά. Κορίτσια ηλικίας 10 ετών δουλεύουν σε ένα εργοστάσιο για 12 ώρες την ημέρα , 6 μέρες την εβδομάδα για μόλις 70 σεντς! Λένε ότι είναι χαρούμενα και θεωρούν τον εαυτό τους τυχερό!

Η χώρα δέχεται διεθνείς πιέσεις για να σταματήσει το πρόβλημα της παιδικής εργασίας. Ωστόσο , πολλοί απ ‘ αυτούς που κατηγορούν την κυβέρνηση ξεχνούν ότι η παιδική εργασία εξασφαλίζει την επιβίωση σε πολλές οικογένειες…

Ο Basudeb Maitra Basu εκπρόσωπος μιας μη κυβερνητικής Οργάνωσης για τα παιδιά δήλωσε ότι: «κανείς γονιός δε θέλει να στείλει τα παιδιά του να δουλέψουν ειδικά σε επικίνδυνες συνθήκες. Τα στέλνουν στα εργοστάσια για να σώσουν τις οικογένειες τους».

Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ , ενώ το σχετικό βίντεο μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδώ.

16/4/08

Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση


Η Παγκόσμια Εκστρατεία για την Εκπαίδευση, είναι μέρος μιας διεθνούς προσπάθειας που διεκδικεί για 73 εκατομμύρια παιδιά την ευκαιρία μορφωθούν. Σήμερα, 1 στα 5 παιδιά δεν πάει σχολείο. Στόχος της παγκόσμιας εκστρατείας είναι κάθε παιδί να έχει πρόσβαση σε δωρεάν ποιοτική πρωτοβάθμια εκπαίδευση έως το 2015. Η Παγκόσμια Εβδομάδα Δράσης για την Εκπαίδευση 2008 πραγματοποιείται φέτος στην Ελλάδα στις 14-18 Απριλίου και στόχο έχει να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τη δεινή θέση 750 εκατομμυρίων ανθρώπων, που στερούνται το δικαίωμα στην εκπαίδευση.


Η ActionAid φέτος, για πρώτη φορά, πραγματοποιεί διαγωνισμό για τα πιό δυνατά μαθητικά συνθήματα προς τους πολιτικούς! Στείλτε το μήνυμά σας και βοήθηστε μας να αλλάξουμε το μέλλον των παιδιών όλου του κόσμου. Τα καλύτερα μηνύματα θα δημοσιευτούν στην ιστοσελίδα και το περιοδικό μας!


Περισσότερες πληροφορίες εδώ.

12/4/08

Χρωστικές ουσίες και IQ


Έρευνα του Πανεπιστημίου του Southampton (Αγγλία) έδειξε ότι κάποιες χρωστικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε τρόφιμα μπορεί να έχουν πολύ βλαβερές συνέπειες στην υγεία των παιδιών.


Εκτός από τα προβλήματα συμπεριφοράς(υπερκινητικότητα , δυσκολίες συγκεντρωσης) που ενδέχεται να προκαλέσουν , οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι επηρεάζουν αρνητικά ακόμα και τον δείκτη ευφυίας!

Συγκεκριμένα , οι ερευνητές βρήκαν ότι το IQ μπορεί να είναι εως και 5 βαθμούς χαμηλότερο στα παιδιά που καταναλώνουν τροφές με αυτές τις χρωστικές ουσίες.

Επίσης , τόνισαν ότι οι επιπτώσεις των συγκεκριμένων ουσιών μπορούν να συγκριθούν με τις επιπτώσεις που έχει ο μόλυβδος στην υγεία των παιδιών!

Οι επικίνδυνες ουσίες είναι :

• Tartrazine (E102) : Κίτρινη χρωστική ουσία
• Quinoline yellow (E104) : Κίτρινη χρωστική ουσία
• Sunset yellow (E110) : Πορτοκαλοκίτρινη χρωστική που βρίσκεται συνήθως σε τσιχλόφουσκες και ζελεδάκια.
• Carmoisine (E122) : Κόκκινη χρωστική ουσία
• Ponceau 4R (E124) : Κόκκινη χρωστική ουσία
• Allura red (E129) : Κόκκινη χρωστική ουσία που τη συναντάμε συνήθως σε ζελεδάκια και γλειφιτζούρια.
• Sodium benzoate (E211) : Συντηρητικό που βρίσκεται σε αναψυκτικά και σιρόπια.


Κάποια από τα πιο γνωστά είδη που περιέχουν αυτές τις ουσίες είναι τα αναψυκτικά Lucozade,Fanta,Powerade,Pepsi Max και οι σοκολάτες Cadbury και M n' M's.


Όλο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στην αγγλική εφημερίδα Telegraph.

Για τις βλαβερές επιπτώσεις του μόλυβδου διαβάστε στο Medlook .

Περισσότερες πληροφορίες για τις προαναφερθείσες ουσίες κι έναν πλήρη κατάλογο προϊόντων μπορείτε να βρείτε στο actiononadditives.com


Καλό διάβασμα στις ετικέτες των προϊόντων και τα μάτια μας 14!!!

6/4/08

Ένα μικρόφωνο , παρακαλώ...!


Ασύρματα μικρόφωνα -σαν αυτά που φοράνε οι τραγουδιστές και οι παρουσιαστές της τηλεόρασης- απέκτησαν πρόσφατα οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί στην περιοχή της Washington στις Η.Π.Α. Μέσα κι έξω από κάθε σχολική αίθουσα υπάρχει αρκετός θόρυβος που συχνά εμποδίζει τους εκπαιδευτικούς να ακουστούν και τους μαθητές ν’ ακούσουν. Τα συγκεκριμένα μικρόφωνα είναι έτσι φτιαγμένα , ώστε να αυξάνουν την ένταση αλλά και την καθαρότητα της φωνής των δασκάλων.

Αν και παρόμοια μικρόφωνα έχουν από παλιά χρησιμοποιηθεί σε σχολεία που φοιτούν μαθητές με προβλήματα ακοής , είναι η πρώτη φορά που η χρήση τους επεκτείνεται και στις υπόλοιπες τάξεις.

Η διευθύντρια ενός Δημοτικού που χρησιμοποιεί τα συγκεκριμένα μικρόφωνα αναφέρει ότι οι εκπαιδευτικοί δεν υποφέρουν πλέον από λαρυγγίτιδα και ότι δεν κουράζουν τη φωνή τους τόσο όσο παλιότερα.

Το συγκεκριμένο σύστημα ,που συνοδεύεται από τέσσερα ηχεία και περιφερόμενα μικρόφωνα για τους μαθητές, κοστίζει 1.800$ ανά αίθουσα(τζάμπα πράμα...) και οι έρευνες δείχνουν ότι βελτιώνει τη μάθηση. Εννοείται πως όσοι εκπαιδευτικοί τα χρησιμοποιήσαν μέχρι στιγμής ενθουσιάστηκαν!

Μια δασκάλα λέει ότι το μικρόφωνο βοηθάει τα παιδιά να εστιάζουν και να συγκεντρώνονται στα λόγια του εκπαιδευτικού κι επιπλέον κάθε μαθητής ακούει το ίδιο καλά ανεξάρτητα από τη θέση που κάθεται.

Ένα ακόμα προτέρημα , σύμφωνα πάντα με τους εκπαιδευτικούς, είναι ότι με τα περιφερόμενα μικρόφωνα συμμετέχουν πιο συχνά τα ντροπαλά παιδιά και τα παιδιά με σιγανή φωνή.

Δεν ξέρω ποια είναι η γνώμη σας για το συγκεκριμένο θέμα , αλλά εγώ όταν το πρωτοδιάβασα το βρήκα υπερβολικό. Αργότερα , βέβαια , θυμήθηκα πως την πρώτη χρονιά που δίδαξα η φωνή μου είχε κλείσει για μία εβδομάδα (άπειρος γαρ…) και αναθεώρησα. Επίσης , θυμήθηκα και τις δύο χρονιές που δίδαξα σε αίθουσες με ανύπαρκτη ηχομόνωση και οι μαθητές άκουγαν ταυτόχρονα με μένα και τους δασκάλους των διπλανών τάξεων (3 μαθήματα σε 1…) !!! Όλα αυτά με έκαναν να φτάσω στο συμπέρασμα πως οτιδήποτε έχει σχέση με τη φωνή και την ακοή-ακουστική είναι σημαντικό στο χώρο της εκπαίδευσης.

Σε τελική ανάλυση,η φωνή μας είναι ένα από τα «εργαλεία» της δουλειάς μας και πρέπει να την προστατεύουμε με κάθε τρόπο. Είτε με μικρόφωνο είτε με μαθήματα ορθοφωνίας είτε και με τα δύο οφείλουμε να μάθουμε να τη χρησιμοποιούμε σωστά τόσο για καλό δικό μας όσο και για το καλό των μαθητών μας.

Ολόκληρο το άρθρο θα το διαβάσετε στην εφημερίδα Washington Post.

4/4/08

Ευχάριστο μουσικοχορευτικό διάλειμμα

Με αφορμή τα κόκκινα παπούτσια της Μαριλίας , ξαναθυμήθηκα ένα από τα πιο αγαπημένα μου video clip. Είναι το "why go" των Faithless. Με κέρδισε από την πρώτη στιγμή που το είδα! Είναι αστείο , αισιόδοξο και ρομαντικό ταυτόχρονα!

Μερικές φορές αισθάνομαι και 'γω σαν τους πρωταγωνιστές. Νομίζω ότι δεν ταιριάζω με τους υπόλοιπους και υπoψιάζομαι ότι οι άλλοι με κοιτάνε σαν U.F.O. !!!

Έχω βγάλει και ηθικόν δίδαγμα: Όσο τρελός , παράξενος ή διαφορετικός κι αν είσαι πάντα υπάρχει κάποιος/-α που είναι σαν εσένα!

Καλή διασκέδαση! :)

2/4/08

Πάμε για ορθοπεταλιές!



Το είδα τυχαία σε μια κολόνα και μου άρεσε:

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΩΡΟ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ !!!
Οι δρόμοι της Αθήνας σχεδιάστηκαν για 500.000 αυτοκίνητα και σήμερα κυκλοφορούν 2,5 εκατομμύρια. Κάθε χρόνο προστίθενται εκατοντάδες χιλιάδες άλλα.



Ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων προβλέπει ότι το 2010 στους δρόμους δεν θα κινείται πια τίποτα .



ΕίΝΑΙ ΑΔΙέΞΟΔΟ...


ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ :
ΑΚΙΝΗΣΙΑ
ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟ
ΑΚΡΙΒΗ ΒΕΝΖΙΝΗ
ΚΑΥΣΑΕΡΙΟ



ΘΕΛΟΥΜΕ :
ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΥΕΞΙΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΚΑΘΑΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ


ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2008 ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Περισσότερες πληροφορίες στο http://www.podilates.gr/
Σχετικό βίντεο εδώ

1/4/08

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου


Κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου (ημέρα γέννησης του συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Αντερσεν) είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου. Ας τη γιορτάσουμε ,λοιπόν, και φέτος στις φτωχές , κλειστές ,παρατημένες ή ανύπαρκτες βιβλιοθήκες των σχολείων μας...
Καλό μήνα!